(ΣΧΟΛΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ): Ο Αγώνας της προπαίδειας .

Follow me

...ΖΩ....ΜΑΘΑΙΝΩ...ΠΑΙΖΩ....ΤΡΑΓΟΥΔΩ.....ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.......ελεύθερα στον κόσμο των παιδιών και εμπνέομαι από τα φωτεινά,χαμογελαστά προσωπάκια τους.Εργάζομαι στον τομέα Early Childhood Studies (Childhood Practice) { MA (Hons) Education (University of Dundee)} Για τα παιδιά είναι η πιο σημαντική ηλικία της ζωής τους, στην ηλικία που το παιδί αναζητά, αναπτύσσεται σε όλα τα επίπεδα, εξερευνά και ξεκινά να συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία της μάθησης.

Ο καλικάντζαρος που έχασε το δρόμο

Μια νύχτα ο καλικάντζαρος φόρεσε τη σκούφια του ανάποδα κι άφησε πίσω του την Καλικαντζαροπολιτεία. Ήθελε, λέει να γνωρίσει τον επάνω κόσμο. Βαρέθηκε να κόβει το δέντρο που κρατάει τη γη. Αυτός ήταν γεννημένος για σπουδαία κατορθώματα. Άλλωστε χωρίς περιπέτειες τι αξία έχει η ζωή;

Οι φορεσιές του φεγγαριού...Της Οι φορεσιές του φεγγαριού...Της Σοφίας Μαντουβάλου

Τα αστέρια το βράδυ για να μην τα πάρει ο ύπνος, λένε το ένα στο άλλο παραμύθια. Όποιο αστέρι κοιμάται πέφτει στη γη. Τα πεφταστέρια είναι οι καλύτεροι παραμυθάδες του ουρανού στη γη. Η μικρή Ειρήνη έχει ζήσει μαζί τους ωραία παραμύθια. Σ' ένα από αυτά γνώρισε το νεογέννητο φεγγάρι. Το αγάπησε με την πρώτη ματιά. Το νοιάστηκε και αποφάσισε να του φτιάξει μια όμορφη φορεσιά για να μην κρυώνει στην απέραντη αγκαλιά της νύχτας. Τι έγινε όμως όταν πρόσφερε το δώρο της στο φεγγάρι; Γιατί η Ειρήνη αναγκάστηκε να φτιάξει τέσσερις φορεσιές; Πήρε λάθος μέτρα με τη μεζούρα των αστεριών ή μήπως μεγάλωσε το φεγγάρι; Τελικά το φεγγάρι κράτησε την υπόσχεσή του ότι θα τις φορέσει όλες τη μία μετά την άλλη;

Βράδυ στη γη

Το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς, όλοι εμείς τα μεγάλα παιδιά... κρατούμε ζωντανό το μύθο του Άη Βασίλη και ξεδιψάμε τη λαχτάρα των μικρών παιδιών για δώρα. Τον συμπονάμε για το μεγάλο ταξίδι του στη γη... ο καημένος έχει ξεκινήσει από τη παραμονή Χριστουγέννων να μοιράζει δώρα... και του αφήνουμε και κουραμπιεδάκια δίπλα στο δέντρο μας. Τα μικρά παιδιά δεν τα απασχολεί και πολύ που μένει ο Άη Βασίλης, τι άλλες ονομασίες μπορεί να έχει και από που κρατά η σκούφια του... Οι μεγάλοι ψάχνουν, αναρωτιούνται που, πως, γιατί... μέχρι και ραντάρ επιστρατεύουν για να παρακολουθήσουν τον Άη Βασίλη. ...Μάλλον γιατί, ενώ λένε ότι ξέρουν πως δεν υπάρχει Άη Βασίλης .. εύχονται να υπάρχει!

Ο κηπουρός του ουρανού

"Θα το φωνάξω δυνατά ν' ακούσει ο κόσμος όλος πως δε φοβάμαι μη χαθώ, δε με τρομάζει ο δρόμος. Φτερούγες βάζω αετού και την ορμή του ανέμου για να γυρίσω θάλασσες κι εσένα ουρανέ μου. Στα πέρατα όλα θα γυρνώ τον κλέφτη της χαράς να βρω..."Ο Κηπουρός του Ουρανού φροντίζει τους κήπους του και ιδιαίτερα τον αγαπημένο του θάμνο. Αυτός ο θάμνος έχει τη μορφή γοργόνας. Είναι η θαμνογοργόνα του.Και ξαφνικά η θαμνογοργόνα του δακρύζει. Χάθηκε η χαρά!! Ο Κηπουρός έχει μόνη συντροφιά του ένα πίθηκο, ένα σκίουρο, ένα ερωδιό και τον θάμνο.

Τα δέντρα που τρέχουν...Της Μαρίας Πυλιώτου

Τα χρόνια τρέχουν σαν τα δέντρα στη φαντασία ενός παιδιού που ταξιδεύει με τρένο, με αυτοκίνητο, με λεωφορείο. Μα ο Τυχερούλης μεγάλωσε κι ούτε που τον λένε πια έτσι. Σίγουρα θα γίνει ποιητής και ζωγράφος. Σαν ταξιδεύει, δεν του φαίνεται πια πως τρέχουν τα δέντρα, σαν άλλοτε στον πυρετό του γερμένος στην αγκαλιά της Κούλας. Όχι. Ξέρει καλά πώς είναι οι άνθρωποι που τρέχουν. Τρέχουν να προλάβουν τη ζωή, το χρόνο. Να ξαναχτίσουν τα γκρεμισμένα όνειρα. Κι ο Λάκης τρέχει. Τρέχει να προλάβει τη Γιαλούσα, το μικρό αγαπημένο χωριό που γεννήθηκε και που ένα χελιδόνι, λέει, τον καρτερεί.

(ΣΧΟΛΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ)

Ο Αγώνας της προπαίδειας .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Translate

Δημοφιλείς αναρτήσεις